ALEKSANDRA I JAREK

Nieśmiałość na imprezie to w sumie normalka, ale spoko, da się z tym walczyć. Tańczyłem z Aleksandrą już od jakiegoś czasu. Muzyka była świetna, atmosfera też, a my naprawdę dobrze się bawiliśmy. Od dłuższego czasu czułem, że między nami jest coś więcej niż tylko znajomość. Gdy tańczyliśmy blisko siebie, czułem jej zapach i ciepło, co sprawiało, że serce biło mi szybciej. Nie wiem, jak to się stało, ale nagle zebrałem się na odwagę, której wcześniej mi brakowało. Zawsze byłem raczej nieśmiały, zwłaszcza wobec dziewczyn, które mi się podobały. Ale tego wieczoru coś we mnie pękło. Spojrzałem Aleksandrze prosto w oczy i poczułem, że muszę spróbować ją pocałować. Pochyliłem się i delikatnie dotknąłem jej ust. Przez chwilę wydawało mi się, że to była zła decyzja, ale wtedy ona odwzajemniła pocałunek. Te 30 sekund były jak magiczny moment – czułem się, jakby świat stanął w miejscu.
Po tym pocałunku już więcej się nie całowaliśmy, ale coś się zmieniło. Teraz, kiedy patrzę na Aleksandrę, czuję coś więcej niż tylko sympatię. Nie mogę przestać się zastanawiać, co to wszystko oznacza.